Bevalling

Jullie hebben er even op moeten wachten, maar hier is dan eindelijk mijn bevallingsverhaal.

mijn uitrekendatum was 07-08-2010, die avond daarvoor zat ik een beetje geintjes te maken dat ik maar samen met me vriend een rondje moest lopen en een beetje erbij moets gaan springen.. haha dacht misschien werkt het wel.
dus zo gezegd zo gedaan.
Maar toen ik tijd kwam had ik nergens last van en ik zei nog tegen stefan dat het niet had gewerkt.

Maar rond 1.00u werd ik wakker van een beste kramp en ik kreeg ineens een druk...dus ik drukte iets mee en plons ... dat waren me vliezen!!
Snel stefan wakkergemaakt om een handdoek te pakken, maar die was nog niet helemaal wakker, en zij oooooooh dit betekend toch nog niets toch??? hahaha wat een schatje.

ik kreeg eigenlijk direct weeen, maar die waren niet heel pijnlijk..ben lekker onder de douche gestapt en daarna op de bank gaan liggen, zodat stefan nog een beetje kon gaan slapen..want ik wist dat het wel eens een hele lange dag kon gaan worden...

rond een uur of 4 had ik toch echt wel weeen en riep stefan uit zijn bed dat hij de VK moest gaan bellen...tot onze verbazing kregen we te horen dat niemand uit onze groep kon komen, omdat ze het druk had met een andere bevalling en er zou iemand van een andere groep komen.. maar dat ging zeker nog 1.5 uur duren... na 1.5u wilde stefan terug bellen, omdat ik echt goede weeen had, en ik ze niet meer wist op te vangen... stefan werd op dat moment gebeld dat die vrouw van de andere groep ook niet weg kon en dat ze nu iemand gingen bellen van een andere VK praktijk.... Ik wist echt niet wat ik moest denken... alleen dat ik dit zo niet aan kon.

na een uur kwam dan eindelijk iemand langs... ik hield het voor me gevoel niet meer en vroeg om een ruggenprik... ze ging eerst even kijken hoever ik inmiddels ontsluiting had, en helaas zat ik op 3cm ... vond dat echt klote en ze stuurde me door naar het ziekenhuis om een ruggenprik te krijgen..
Gelukkig hadden ze daar nog 1 bed over!!!

We komen in het ziekenhuis aan... eerst word ik na een half uur wachten aan een monitor gelegd om te kijken hoe het met mij en de kleine gaat voordat ik een ruggenprik mag.
gelukkig leerde ze me een puf-techniek waardoor ik de weeen een HEEEEEEL stuk beter op kon vangen.a een half uur komen ze kijken hoeveel cm ik ontsluiting had, en ik zat al op 6/7 cm dus mocht ik GEEN prik meer... Tjonge die hakte er wel even in hoor... had me er helemaal op ingesteld.

een uur tot 1.5 uur later komt dan eindelijk mijn VK!!!
Wat was ik opgelucht... ze ging kijken hoever ik ontsluiting had en ik zag gewoon op 9.5 cm !
Wow ..... nu ging het gebeuren... en eingelijk had ik er niet echt een besef van..was echt in een soord van roes terecht gekomen.

Ik mocht gaan meepersen, maar dat ging toch net niet... ik moest gaan staan.. nou bah bah dat is het laatste wat je wilt doen als je weeen heb.. jezelf verplaatsen!
Maar goed ik ging staan... de VK moest weer weg na een vrouwtje die naast onze kamer lag..

na een half uur hou ik het echt niet meer en ik voe lecht dat ik moest persen!! Oooh wat vond ik dat eng want er was geen VK te bekennen... gelukkig op het moment dat ik wil gillen dat het eraan komt kwam ze binnen.

Ik mag persen.. stefan die al de heletijd me hand vast houd...staan naast me en was er klaar voor..
Jeetje dat is wel vervelend, vooral als het hoofdje er half uit is.. hahaha maar na een half uur persen was onze zoon er!!!

Keano is geboren om 11.04u op 07-08-2010!!
51 cm
3340 gram

WAT EEN WONDER !!!
Echt niet te geloven wat een gevoel.. zoiets hebben wij nog niet eerder gevoeld.
Keano lag lekker op me terwijl ik werd gehecht.. ik was inwendig iets ingescheurd, dus opzich niet erg, omdat je niets van die hechtingen voelt.

Stefan heeft de navelstreng doorgeknipt...en keano werd nagekeken... alles gezond en wel!!

al met al heeft het 10 u geduurd vanaf het breken van de vliezen.
en heb ik de weeen zelf goed kunnen opvangen.
en hoe cliche het ook is... de pijn ben ik vrijwel direct vergeten..
Wat een ervaring..... iets waar ik heel trots op ben en ook zou blijven.